کد خبر: 200118
تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۳۹۶ - ۱۲:۵۳
- چاپ
هنگام بروز سوانح صرفا رفتارهای رانندگان بررسی میشود و به حالات و شرایط روانی آنها چندان بها داده نمی شود. وقتی هم که صحبت از تاثیر موسیقی در نوع رانندگی و حوادث احتمالی به میان میآید، باز به مسائلی مثل استفاده از هدفون و هندزفری یا توجه به کنترل سیستم صوتی در زمان بروز سانحه پرداخته میشود و به نوع موسیقی و حس و حالی که ایجاد میکند، اهمیتی داده نمیشود.
به گزارش اخبار خودرو ،کمتر پیش میآید که نقش ذهنیت رانندگان در وضعیت ترافیک خیابان و جاده و کم و زیاد شدن احتمال حوادث رانندگی مورد توجه قرار گیرد. هنگام بروز سوانح صرفا رفتارهای رانندگان بررسی میشود و به حالات و شرایط روانی آنها چندان بها داده نمی شود. وقتی هم که صحبت از تاثیر موسیقی در نوع رانندگی و حوادث احتمالی به میان میآید، باز به مسائلی مثل استفاده از هدفون و هندزفری یا توجه به کنترل سیستم صوتی در زمان بروز سانحه پرداخته میشود و به نوع موسیقی و حس و حالی که ایجاد میکند، اهمیتی داده نمیشود.
چند روز پیش به یک راننده مسافربر شخصی برخوردم که بعد از دعوایی پر و پیمان و طولانی با دو نفر از سرنشینان بر سر کرایه، با یک نوع به اصطلاح موسیقی رپ ناموزون و گوشخراش فضای داخل خودرو را پر کرد و در همان حال که داشت درباره بدبختیهایش توضیح میداد و اینکه به تازگی کار تولیدیاش را از دست داده و ناچار به چنین کاری شده است که علاقهای هم به آن ندارد، چیزی نمانده بود که محکم به پشت خودروی جلویی بکوبد و ترمز شدیدش درست چند میلیمتر مانده به سپر خودروی جلویی جلوی تصادف را گرفت. سعی کردم اشاره کنم به اینکه حس و حال و ذهنیتی که این نوع موسیقی خاص برایش ایجاد میکند، چهبسا عامل بخش بزرگی از مشکلات، گرفتاریها، درگیریها، احتمال تصادف و شاید حتی مسائل قبلی بوده است؛ نه برعکس. داشتم میگفتم اگر به جای این، موسیقی کلاسیک، سنتی یا پاپ ملایم گوش میکرد، شاید اوضاع کمی بهتر میبود که خوشبختانه پیش از آنکه با من هم درگیر شود، به مقصد رسیدم و پیاده شدم! به هر حال، موسیقی بخش مهمی از فرهنگ است و انتظار زیادی نیست از نهادهای مدعی فرهنگسازی بهویژه در حوزه ترافیک که اول از این هنر و اصول علمیاش سر در بیاورند و بعد، برای حال بهتر رانندگان برنامهریزی کنند.